به گزارش خبرگزاری «حوزه»، مراسم گرامی داشت نخستین شب درگذشت حاجیه خانم شکرزاده همسر مرحوم آیت الله احمدی میانجی که با حضور نمایندگان بیوت مراجع عظام، علما و مسئولان ملی و استانی از جمله برخی از مدیران قوه قضاییه، استاندار تهران،استاندار و اعضای شورای شهر قم و... برگزار شد حجت الاسلام والمسلمین فاضل تبریزی از اساتید حوزه، با اشاره به نعمات الهی در روی زمین گفت: یکی از نعمت های بزرگ الهی، فرصت و زمانی است که همیشه به انسان ها داده می شود و هر کس که از این نعمت بزرگ استفاده می کند، می تواند خود را سعادتمند کند و اگر از این فرصت استفاده نکند قطعا شکست خواهد خورد.
وی خاطرنشان کرد: یکی از بزرگترین نعمات دیگری که خداوند به این دنیا عطا کرده است، بانویی است که می تواند ضمن پاکدامنی و نجابت، یک خانه و کاشانه را به خوبی اداره می کند و می تواند فرزندان نیک پرورش دهد و همسری باشد که بتواند مرد خود را به درجات عالیه برساند و بهترین همراه برای سیر و سلوک او باشد.
حجت الاسلام والمسلمین فاضل تبریزی خاطرنشان کرد: زنان بسیاری هستند که به چنین مراتبی می رسند که مخاطب خداوند می شوند و بزرگان عالم از مصاحبت با آنها به نیکی یاد می کنند؛ زنان بهشتی از این جمله زنان هستند.
وی گفت: متاسفانه امروز دنیای غرب و شرق زن را به عنوان ابزاری برای منافع و ملعبه دنیایی خود تبدیل کرده اند و ارج و قرب و منزلت زن هیچگاه شناخته نمی شود.
این استاد حوزه خاطرنشان کرد: زنان می توانند در یک محیط مناسب به درجات عالی برسند که حضرت فاطمه زهرا(س) و حضرت خدیجه(س) از این جمله زنان هستند.
وی با اشاره به داستان زینب، همسر شاه اسماعیل و رشادت او در اسارت سلطان سلیم گفت: این زن ایرانی در محضر سلطان عثمانی گفت که من هم مثل زینبی که روزگاری به دست امثال تو اسیر شد فریاد آزادگی سر می دهم؛ زنان باید چنین باوری داشته باشند و خود را همیشه برای دفاع از ارزش های دینی آماده نگاه دارند.
حجت الاسلام والمسلمین فاضل تبریزی خاطرنشان کرد: مقام زن به حدی می رسد که وقتی پیامبر اکرم(ص) مکه را فتح کردند و هر کسی از ایشان خواست که به منزل ایشان بیاید، فرمودند که من می خواهم در کنار مزار حضرت خدیجه(س) بمانم و از آنجا اوامر را صادر کنم.
وی گفت: حضرت خدیجه(س) نه تنها همسر، بلکه همه روح و جان پیامبر(ص) بود و برای ایشان پشتیبانی دلسوز و امین بودند که رحلت ایشان دردی عظیم بر نبی مکرم اسلام وارد کرد.
